• 
  
  ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

Name:

Verification:

Loading...

Message:

<p>[QUOTE=&quot;joeblack, post: 345531, member: 2563&quot;]กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก </p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ดังนั้นทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย</p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรวยแล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า... </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; “ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ” </p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; “ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย” </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; “ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย”</p><p>&nbsp; </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา</p><p>ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความเศร้าตอบว่า</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; “โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ” </p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข </p><p>&nbsp;</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง” </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่าใครเป็นผู้ใจดีคนนั้น </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรักจึงถามความรู้และคนแก่คนอื่นๆ </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; “ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน” ความรู้ตอบว่า “เวลา” </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรัก “แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?” </p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า</p><p>&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; “ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะสิ”[/QUOTE]</p><p><br /></p>

• Log in with Facebook
• Log in with Twitter
• Log in with Google

Your name or email address:

Do you already have an account?

• No, create an account now.
• Yes, my password is:
• Forgot your password?

Stay logged in

• X